Ik was ook pas 6 toen ik er achter kwam dat mama dood was, atans dat zijden ze. Ik wist ook wel dat het waar was, er was alleen nog geen bewijs matriaal (de kist was dicht getimmert om dat ze onder een trein was gekomen). Een halven week later liepen we blij van zin naar de begravenis . Het was mooi weer en de hele vamieli was goed gemutst. De buur vrouw zij nog tegen mun vader ''ach die jongen is nog zo klein hij beseft het nog niet helemaal'' Ik wist persies wat die vrouw bedoelden, welicht kwam er een boedistiese glimlag om mijn mond en ik moet zo iets als dit gedacht hebben: lieven buur vrouw wat valt er nou te beseven, mama gaat naar de hemel..
|
|